Zielige baby

Ik had in mijn vorige stage een baby gekregen die was 10 weken oud was. En ik vond het heel erg jong. Die baby heeft zijn moeder nodig op leeftijd. Ik vind dat ouders wat tijd moeten besteden aan hun baby's.

Vinden jullie het niet ??
Of moet ze gelijk gaan werken???

Over Ouders die willen werken

Ouders vertrouwen het allerdierbaarste, hun kind, toe aan het kinderdagverblijf. Soms hebben ze gemengde gevoelens als ze hun kind voor het eerst naar de kinderopvang brengen. Aan de ene kant is het een voorwaarde om te kunnen werken of studeren. Aan de andere kant vragen ouders zich af of het wel goed is dat ze hun kind door anderen laten verzorgen. Begrijpen de leidsters wel wat dit kind nodig heeft, geven ze hem alle gewenste aandacht en de zorg, zal het kind het er wel prettig vinden, word je als ouder niet buitengesloten? Soms wordt de twijfel versterkt door de omgeving, zoals eigen ouders of buren.

Soms denk ik dat de ouders niet fultime moeten werken, Ze moeten hun kinderen goed zorgen en aandacht geven. Ik vind het belangrijk dat de kinderen meest behoefte hebben aan hun ouders. Ze hebben aandacht nodig en het veilige gevoel krijgen van de ouders. Dan pas kunnen ze naar KDV te gaan bijv. Ik was drie jaar geleden zwanger en mijn kindje is geboren, en na drie maanden moest ik naar school. Ik vond het zo erg dat ik mijn kind achter moest laten. Dat hij opdat moment mij heel hard nodig had. (Bijv ik gaf hem de borstvoeding, hij heeft mijn warmte, en mij aandacht nodig, noemmaar op) En ik moest ook mijn school afmaken. Echt waar ik was heel kwaad op mij zelf geweest. Maar paar maanden later ben ik er wel gewend eraan geraakt.
Ik zal nog een voorbeeld geven, toen mijn zoon 1 jaar oud was zei hij mama. Ik was zo blij om dat te horen. Maar hij zei het niet tegen mij maar tegen mijn schoonmoeder. Ik was gaan huilen, omdat ik dacht dat hij mij vergeten was, en dat mijn schoonmoeder zijn moeder was geworden. Hij kent jouw wel met je geur en met je stem, maar zegt het tegen iemand anders.

Zo denk ik er over dat ouders meer tijd moeten besteden aan de kinderen dan aan hun werk. Ik snap wel dat ze moeten werken maar sommige ouders die werken voor plezier. Dat weet ik ook via mijn omgeving. Ik hoor heel vaak dat de kinderen veel laawaai maken en daar ze er na een tijdje er niet meer tegen kunnen. Daardoor willen ze gaan werken. Dit vind ik heel erg. Ik weet ook heel goed dat KDV goed is voor de kinderen dat ze daar goed ontwikkelen en goede sociale contacten krijgen met andere kinderen maar methet contact met hun ouders wordt het minder.

Zo denk ik er over........
wat denken jullie er over? Zijn jullie er mee eens of niet?

Pesten

Ik wil even over pesten vertellen, dit onderwerp vind ik heel belangrijk, want zo'n situatie kom je vaak voor tegen. En je moet ook goed weten hoe je moet hier handelen. Dus ik heb hier informatie gezocht en jullie kunnen ook lezen en ook een beetje iedee krijgen.

Wat houdt pesten in?
Onder pesten wordt verstaan: het langdurig uitoefenen van geestelijk en/of lichamelijk geweld door een persoon of een groep tegen een eenling die niet in staat is zich te verdedigen. Pesten kan vele vormen aannemen.
Kinderen kunnen worden nageroepen, uitgescholden of belachelijk gemaakt worden. Soms worden kinderen ook vernedert of wordt er geslagen, geschopt en geknepen Maar pesten kan ook een passievere vorm aan nemen, waarbij het kind wordt buiten gesloten en genegeerd, iets wat net zo pijnlijk kan zijn als schelden of slaan. Pesten komt ook niet af en toe voor, zoals plagen, om daarna weer enige tijd te verdwijnen. Pesten gebeurt vaak, soms dagelijks.
De gepeste is het doel van de agressie. Dit kind is vaak sociaal niet aanvaard in de groep en staat relatief hulpeloos ten opzichte van de agressie door meestal te passief en soms te provocerend te reageren.

Gevolgen en signalen
Kinderen die gepest worden, schamen zich vaak en durven er niet goed met anderen over te praten. Zélfs niet met hun ouders. Maar vaak is uit signalen wel op te maken dat er iets aan de hand is.

Mogelijke signalen zijn:

• Angst om naar school te gaan, last krijgen van nare dromen en concentratiestoornissen waardoor de schoolprestaties achteruit gaan.


• Ook lichamelijke klachten zoals buikpijn, hoofdpijn of misselijkheid kunnen wijzen op pestproblematieke. Vaak zien we ook dat deze kinderen steeds somberder worden of zich steeds meer terugtrekken.


• Onder meer in de vorm van depressie, gebrek aan zelfvertrouwen en stoorende herinneringen.

Pesten stopt nooit vanzelf.
Om pesten te stoppen moeten er maatregelen genomen worden. In eerste instantie naar de pester en de gepeste toe. Maar ook de groep, de ouders en de leerkracht moeten hierbij betrokken worden. Bij het bestrijden van pesten wordt meestal uitgegaan van de vijfsporen-aanpak:

• Steun bieden aan het kind dat gepest wordt:


• Steun bieden aan het kind dat zelf pest:


• De middengroep betrekken bij de oplossingen van het pestprobleem:


• Werken aan het tot stand brengen van een algemeen beleid van de school rond veiligheid en pesten waar de hele school bij betrokken is.


• De ouders steunen

Alleen op deze manier kan het pesten grondig aangepakt worden.

Ik denk dat pesten heel belangrijke onderwerp is, want je komt altijd zo'n situatie tegen op je werk of op je omgeving en je moet heel goed weten hoe je hier moet handelen. Hier zijn de kinderen heel gevoelig voor, ze kunnen gauw zich eenzaam voelen. en de ontwikkeling van hun achteruit gaan. Zo denk ik er over dat we heel goed op moeten letten wanneer een kind gepest wordt. En het met een beste manier handelen.

Een kind die geen zin heeft

In het begin van mijn stage, een kindje blijft hele dag bij kinderopvang. Dus hij was ochtend heel actief maar middag wilde niet zoveel spelen. Hij zat te met kinderboerderij te spelen, maar hij keek naar andere kinderen. Toen zag ik hem en ben ik naar hem toe gegaan. En vraagde aan hem of hij wilde andere spelletje spelen. Toen wilde hij met memorie spelen. Wij hebben eventjes gespeeld. maar daarna was hij weer moe geworden. Ik probeerde andere oplossing te bedenken, maar lukt het niet tot dat we fruit gingen eten. Daarna was hij weer actief.

Wat zullen jullie doen met zo'n situatie? Hoe pakken jullie zo'n situatie aan?

Agressieve Gedrag

Ik heb hier informatie gezocht over agressieve gedrag. Hier kun je lezen, hoe je kunt omgaan met agressieve gedrag van de kinderen.

Stap 1

Probeer na te gaan wat de mogelijke oorzaak van het gedrag kan zijn.

• Uit woede omdat ze iets willen dat niet (meteen) kan of mag
• Uit onmacht agressief reageren (fietsen lukt niet, nog niet genoeg fysiek ontwikkeld
• Jaloers op anderen
• Ergens bang voor zijn
• Reactie op gedrag van een ander (bijvoorbeeld op plagen, klap van een ander
• Als het kind het gevoel heeft in de steek gelaten te worden (echtscheiding, ziekenhuizen
• Strijd om macht (wie is de baas)
• Aandacht trekken (op negatief gedrag wordt vaker gereageerd)
• Uit verveling agressief gedragen
• Veranderingen in de thuissituatie

Stap 2
Ga na wat je eigen gevoel is over het kind? Welke invloed heeft dit op het gedrag van jou als leidster naar het kind? Hoe vaak knuffel je dit kind in verhouding met andere kinderen?


Stap 3
Bij regelmatig terugkerend agressief gedrag observeer het kind dan gedurende een periode en probeer te achterhalen op welke momenten het kind het gedrag vertoont/gaat vertonen. Probeer te bekijken of hier een algemene lijn inzit; bijvoorbeeld het kind geeft altijd eerst een knuffel en bijt dan, of het kind bijt alleen nieuwe kinderen. Bekijk of je de situatie die aanleiding kan zijn tot het vertonen van het gedrag zou kunnen ombuigen of kinderen kunt afleiden.

Aanpak algemeen
Als je agressief gedrag ziet aankomen, maak oogcontact en benoem wat je ziet: "ik zie dat je met de auto’s van Peter wil spelen, zal ik je even helpen en zullen we dat samen gaan vragen aan Peter".

Van groot belang is consequent reageren. Maak duidelijk dat er regels en afspraken gelden in het kinderdagverblijf of binnen de groep. Hanteer deze regels consequent (vind het niet de ene keer wel goed en de andere keer niet). Voorbeeld: vind het nooit goed dat ze jouw slaan, reageer hier altijd op. Besteed in de groep aandacht aan de sociale ontwikkeling van kinderen; leer ze hoe ze met elkaar kunnen spelen, dat gaat niet vanzelf.

Agressie kan een manier van aandacht vragen zijn, deze kinderen krijgen over het algemeen gedurende de dag veel negatieve aandacht. Probeer eens uit om in een uur minimaal twee keer positieve aandacht aan het kind te geven (bijvoorbeeld op het moment dat het fijn samenspeelt of aardig tegen jouw is). Vergeet niet dat tegenover 1 keer negatieve aandacht, 4 complimentjes moeten staan om die ene negatieve recht te trekken.

Toon waardering voor een ruzie die zonder slaan wordt opgelost. Dat geeft de kinderen een goed gevoel en het effect kan zijn dat kinderen het vaker proberen.
Belonen en straffen: kies je voor straffen van het gedrag, kies dan voor een duidelijke en consequente straf en een straf die het kind begrijpt en past bij de leeftijd. Even een time-out, even alleen zitten op een bepaalde plek kunnen hier voorbeelden van zijn. Bedenk hierbij echter wel dat straffen geen nieuw gedrag aanleert!! Je zult dus altijd weer door middel van belonen en complimentjes geven op de momenten dat het goed gaat het kind nieuw (sociaal) gedrag aan moeten leren.

Ouders: advies agressie aan ouders 0-4

• Probeer met de ouders te praten over het gedrag van het kind;
  Herkennen zij het gedrag ook? Zo ja, wanneer dan? (bijvoorbeeld in de thuissituatie, of bij familiebezoek) (Zo nee, leg uit wanneer het gedrag zich voordoet; zorg daarvoor dat stap 1 tot en met drie goed doorlopen is zodat je goed inzichtelijk hebt wanneer het gedrag zich voordoet)
• Wat zien de ouders als oorzaak van het gedrag van hun kind?
• En wat vinden zij van dat gedrag?
• Hoe reageren de ouders er thuis op
  

Tips voor ouders
Probeer de oorzaak te achterhalen. Acceptatie van- en begrip voor het kind kan opluchten. Geef het goede voorbeeld: zelf een klap geven of bijten lost niets op. Kinderen nemen gedrag over. Stel duidelijke regels, dit biedt veiligheid voor het kind. Blijf zelf rustig. Zet het kind even apart of ga zelf even de kamer uit. Zelf boos worden versterkt de driftaanval. Geef duidelijk aan welk gedrag je niet wilt hebben en vertel wat het kind wel kan doen. Geef positieve aandacht: door complimenten groeit het zelfvertrouwen

Ik hoop dat ik jullie geneog heb geinformeerd over de agressieve gedrag en ik wil jullie ook even vragen of jullie op stage met agressieve gedrag meegemaakt hebben.

'Seksualiteit moet voor kinderen geen negatieve lading krijgen'

Omgaan met kinderen en seksualiteit. Het blijft een gevoelig onderwerp. Toch kun je er in de kinderopvang niet omheen. Hoe kun je kinderen begeleiden bij hun seksuele ontwikkeling?

Ik heb hier informatie gezocht over Seksualiteit en kinderen. Ik vond zelf ook heel moeilijk hoe moet ik de kinderen handelen als ze
vragen over hun lichaamelijkheid. Wat ik moeilijk vind, is dat ik zelf verlegen wordt als ze mij vragen hierover stellen. Maar ik probeer wel met goede manier vertellen. Volgens mij moeten we weten hoe wij met goede manier aan hun vertellen dat ze daar zonder gekwest te worden of zonder te schamen.

‘De seksuele ontwikkeling is een onderdeel van de algemene ontwikkeling. Kinderen zijn juist op jonge leeftijd met seksualiteit - of beter: lichamelijkheid – bezig. peuters grijpen bijvoorbeeld met hun handje naar je borst. Of ze verkennen hun eigen lichaam of dat van anderen. De ene keer ontdekken ze een puistje, de andere keer het lichamelijke verschil tussen jongens en meisjes. dit zijn normale perioden van de peuters.

kinderopvang willen hen de ruimte bieden voor die ontwikkeling. Daarbij het belangrijk om respectvol om te gaan met kinderen. Je ziet daarnaast dat seksualiteit pas beladen wordt voor kinderen door de negatieve reacties van volwassenen. Dat is jammer. Daarom is er zo ontspannen mogelijk over. Kinderen moeten wel leren dat ze niet in het openbaar aan hun piemel of spleetje kunnen zitten. Wanneer je daarbij uitlegt waaróm dat niet mag, maak je er geen taboe van.
ik vind dat seksualiteit ‘erbij’ hoort. ‘‘Als je open ingaat op vragen van kinderen, leren zij dat seksualiteit en lichamelijkheid niet ’vies’ is.
De kinderen bovendien respect voor zichzelf en elkaar bij brengen. Een voorbeeld. De peuters gaan hier gezamenlijk naar de wc.
Ik wil jullie even vragen, wat denken jullie over deze onderwerp?
Maar zo denk ik er over ook dat ze het moeten leren weten hoe elkaars lichaam eruit ziet.
wat denk jij ?????????

Sinterklaas

Sint Nicolaas

De sinterklaas is weer in ons land met zijn pieten. En veeeeeeelllllllllllll cadeautjes voor alle kinderen......

Elk jaar vanaf half november kunnen we in Nederland Sint Nicolaas en zijn Zwarte Pieten begroeten. Zij blijven tot 6 december en menig kinderhart zal in deze weken sneller kloppen. De kinderen maken verlanglijstjes, zingen liedjes en zetten winterpenen en water voor de schimmel neer naast hun schoen, maken tekeningen voor Sint en Piet. Geen enkel kind vraagt zich af wie Sint en Piet zijn en waar zij vandaan komen. Het geloof in de Goedheiligman is genoeg. Toch zijn er veel oudere kinderen en volwassenen die op een bepaald moment wel willen weten hoe het zit met al die gebruiken en welke betekenissen er achter Sinterklaas en Zwarte Piet schuilen.
Wie was Sint Nicolaas?Rond het jaar 270 werd Nicolaas geboren als zoon van een rijke koopman in Patara in de provincie Lycië in klein Azië (het huidige Turkije). Nicolaas werd tot priester gewijd en met het geld van zijn ouders hielp hij velen die in nood verkeerden. Later werd Nicolaas bisschop van Myra. Uit die tijd dateren vele verhalen en legenden rond Nicolaas. Op 6 december 340 is Nicolaas overleden en jaren later werd hij heilig verklaard. Daardoor mocht hij de naam "sint" voor zijn naam plaatsen en vereerd worden.
Er bestaat ook een tweede uitleg over de herkomst van Sint Nicolaas. In de middeleeuwen werden in Europa veel heidenen bekeerd. Om niet direct in de problemen te komen met de bevolking lieten de bekeerders de heidense feesten geleidelijk opgaan in Christelijke feesten en namen Christelijke heiligen de plaats in van heidense goden. In uiterlijk en gedrag van de Germaanse oppergod Wodan lijkt het of de heilige Nicolaas langzaam maar zeker diens uiterlijk en taak heeft overgenomen. Wodan was een forse man met een wijde mantel, muts en lange baard. Hij reed op een wit paard door de lucht en droeg in zijn handen een speer. Hij werd begeleid door twee raven, die hem informeerde over het gedrag van de mensen. Wodan werd zeer vereerd en alleen een zeer populaire heilige als Nicolaas van Myra kon hem vervangen.